Mijn koffie staat deze keer klaar bij camping De Schaapskooi in Drunen. De dauw ligt nog op het gras, maar het zonnetje schijnt al over de camping waar de gasten rustig ontwaken. Ik word begroet door Karin en ook haar man Niels kijkt even om de hoek.
Wat is er nou een mooiere plek om de dag te beginnen dan bij een bloemenboerderij? Wanneer ik langs kom zitten Marianne en Sjaak de Bont aan de keukentafel aan het ontbijt. Ook dochter Nicole schuift aan. Samen met haar zus Ingrid runnen ze De Langendam.
Onlangs was ik bij De Voorste Venne in Drunen. Een mooi, lokaal theater wat twee jaar geleden volledig is gerenoveerd. Na een roerige periode voor het cultureel centrum is het tijd voor een positieve koers en alle neuzen staan er weer dezelfde kant op!
Ik ben gek op bijzondere plekken in Nederland. De Langstraat heeft wat mij betreft alle ingrediënten voor een bijzonder dagje weg. Wat de streek heel uniek maakt is de geschiedenis als bloeiend looierij gebied, die nog altijd goed voel- en zichtbaar is.
De Langstraat is de naam die al eeuwenlang wordt gebruikt om een centraal gelegen gebied in Noord-Brabant aan te duiden. Turf- en hooiwinning en schoen- en ledernijverheid stonden centraal. Tegenwoordig is de streek bekend als dé leisureregio van Brabant.
Heusden is vermaard als zeventiende eeuwse vestingstad. In veel opzichten lijkt Heusden nog (of juister: weer) op de stad zoals de Amsterdamse kaartenmaker Joan Blaeu die weergaf op zijn bekende plattegrond uit 1649. Maar het stadje is veel ouder.
Tegen het einde van de zestiende eeuw diende zich in Heusden een nieuwe tijd aan. Het stadsbestuur koos de kant van Willem van Oranje en de verdediging van Heusden werd aangepast om de Spaanse troepen buiten Holland te houden.
De verpaupering die in de negentiende eeuw optrad, had van Heusden een vervallen monumentenstadje gemaakt. Zeker na de verwoestingen van 1944 was de stad zwaar gehavend. Het gemeentebestuur stond voor de taak om de stad te herstellen en te laten groeien.