Women Talking
De vrouwen in een geïsoleerde mennonitische geloofsgemeenschap op het Amerikaanse platteland hebben drie keuzes. Optie 1: Niets doen. Optie 2: Blijven en vechten. Optie 3: Vertrekken. Ze stemmen door met houtskool een kruisje te zetten bij een tekening van hun voorkeursstrategie – ze kunnen niet lezen of schrijven. Op een hooizolder bespreken de vrouwen welke optie de beste is. Ze móéten het erover hebben, omdat de mannen in hun gemeenschap ze stelselmatig drogeren en gewelddadig verkrachten.
Women Talking, naar de roman van Miriam Toews, en deels gebaseerd op…
De vrouwen in een geïsoleerde mennonitische geloofsgemeenschap op het Amerikaanse platteland hebben drie keuzes. Optie 1: Niets doen. Optie 2: Blijven en vechten. Optie 3: Vertrekken. Ze stemmen door met houtskool een kruisje te zetten bij een tekening van hun voorkeursstrategie – ze kunnen niet lezen of schrijven. Op een hooizolder bespreken de vrouwen welke optie de beste is. Ze móéten het erover hebben, omdat de mannen in hun gemeenschap ze stelselmatig drogeren en gewelddadig verkrachten.
Women Talking, naar de roman van Miriam Toews, en deels gebaseerd op een waargebeurd verhaal, schuwt de pijnlijke waarheid – dat mannen een continu gevaar vormen voor vrouwen – niet. Dus wat te doen? En, als de vrouwen (onder andere gespeeld door Claire Foy, Jessie Buckley en Rooney Mara) vertrekken, waarnaartoe? Ze hebben geen idee waar ze zich bevinden. De docent van het dorp (Ben Whishaw) mag als enige man bij het gesprek in de schuur aanwezig zijn: hij moet notulen maken. Niet voor de analfabetische vrouwen, maar voor de overlevering. Alle opties worden gewogen – huilend, lachend, schreeuwend, fluisterend. Deze vrouwen hebben geen schrift, maar wél een stem. Al is het soms niet meer dan een kruisje op een vel papier.
2 Oscar-nominaties: Beste Film en Best Aangepast Scenario
Neem alvast een kijkje
-
-
