Pand van Liempt

Deze locatie is onderdeel van de Wet Blue route.

Na de samenvoeging van Waalwijk met de toenmalige buurgemeenten – nu stadsdelen – Baardwijk en Besoijen in 1922, ontstaat al snel de behoefte aan een groter gemeentehuis. Vijf jaar later wordt besloten tot nieuwbouw. Drie architecten worden uitgenodigd een ontwerp te maken: Hendrik Valk (de bouwmeester van de Waalwijkse St. Jan), Alexander Kropholler, bekend om zijn traditionele stijl, en Jos Klijnen, die met zijn vernieuwende ideeën in vakkringen in hoog aanzien staat maar bij het grote publiek minder bekend is.

Het door Valk ingeleverde plan valt al in de eerste ronde af en de strijd gaat verder tussen Kropholler en Klijnen. Beide architecten kennen felle voor- en felle tegenstanders en de gemoederen lopen hoog op. Uiteindelijk stemt de gemeenteraad eind 1930 voor de uitvoering van het ontwerp van Kropholler.

Gemeentesecretaris Toon van Liempt behoort van meet af aan tot het kamp van de Klijnen-aanhangers. Tijdens de beslissende raadsvergadering probeert hij met een vurig pleidooi de tegenstanders nog over de streep te trekken. Tevergeefs. De raadsvergadering blijkt Van Liempts laatste publieke optreden, hij is ernstig ziek. 

Tijdens zijn ziekbed spreekt Van Liempt met zijn vrouw Dora af dat zij architect Jos Klijnen, met wie de twee goed bevriend zijn geraakt, een woning zal laten bouwen in de achtertuin van hun woning. Dora laat de laatste wens van haar man, die in 1931 overlijdt, uitkomen en al in 1932 verschijnt de moderne stadsvilla aan de Mr. van Coothstraat. De bijzondere dakvormen vertonen veel gelijkenis met Klijnens tweede ontwerp voor het nieuwe raadhuis. 

In 1961 is de woning uitgebreid met een uitbouw aan de tuinzijde en de villa is sinds 2002 een rijksmonument.