De Verdoemde Brief

Het verhaal van de Postkoetsier
De Postkoetsier kent iedereen uit de wijde omgeving. En iedereen kent hem. De Postkoetsier is zeer plichtsgetrouw. Nog nooit heeft hij de Erecode van postkoetsiers geschonden: elke brief die hem wordt toevertrouwd, bezorgt hij.

Dagelijks maakt de Postkoetsier met de postkoets zijn ronde. Bij het Koetshuis van het Witte Kasteel laat hij dan zijn paarden drinken. Op een dag ontmoet hij daar de jonge barones. Ze kan prachtig zingen en de Postkoetsier is meteen door haar betoverd. Verheugd vertelt ze dat ze geselecteerd is voor het Muziekconcours van de Abdij van Capelle van Kaatsheuvel. Nu is het wachten op de partituur van haar zangpartij!

De postkoetsier is meteen verontrust. Een paar dagen geleden gaf een geheimzinnige zwarte gedaante hem een brief om bij een beroemde musicus te bezorgen. De musicus nam de brief blij in ontvangst en rukte hem open. Maar de blijdschap sloeg om in doodsangst. De musicus las zachtjes voor: “Wie deze partituur ziet is voor eeuwig verdoemd. Dit is de Danse Macabre, dit is de Dodendans!”

10 oktober 1876. In het dorp maakt de Postkoetsier zijn koets klaar voor zijn ronde. Hij spant zijn witte paard Stampvoet en zijn zwarte paard Nachtmerrie in. Nachtmerrie zwaait nerveus met haar hoofd van links naar rechts. De Postkoetsier wil net op de bok stappen als plotseling de zwarte gedaante weer opduikt met een brief in zijn hand. De Postkoetsier weet: als ik deze brief aanneem, dan moet ik hem bezorgen. Even twijfelt hij. De gedaante komt dichterbij… Één geel en één blauw oog lichten op. De Postkoetsier slaat op de vlucht.

Hij raast het dorp uit, langs de paardenweiden waar de andere paarden onrustig hinniken. Nachtmerrie trekt de koets steeds naar links. En Stampvoet trekt dan naar rechts. Bijna belanden zij in een ven.

Op een kruising springt plots een kleine zwarte kat voor de koets.  Één geel en één blauw oog lichten op. De paarden schrikken maar het geblaf van loslopende honden jaagt de kat op de vlucht. De postkoets raast verder door het karrenspoor. Nachtmerrie trekt de koets teveel naar links en bijna belanden ze in het stuifzand. Stampvoet trekt de koets terug op het pad.

Bij het volgende kruispunt springt de zwarte kat opnieuw voor de koets. Blazend en met een hoge rug. Net op tijd kan Stampvoet de koets naar rechts trekken.

Bij een herberg moet de Postkoetsier stoppen om zijn paarden te laten drinken. Even is hij afgeleid. De zwarte kat besluipt de postkoets, een brief in zijn bek geklemd. De brief legt hij op de bok. De Postkoetsier draait zich om en ziet de brief. Deze is gericht aan de jonge barones, zijn stille liefde. De schrik slaat hem om het hart. De Erecode dicteert dat hij deze brief nu aan haar moet bezorgen. En dus leidt hij de postkoets naar het Witte Kasteel.

Als hij bijna bij het Witte Kasteel is, ziet hij voor het Koetshuis de jonge barones op het witte bankje zitten, in afwachting van de brief. Hij hoort haar zingen en zijn hart breekt. Koste wat kost wil hij zijn stille liefde beschermen. Deze brief mag de jonge barones nooit in handen krijgen! De Postkoetsier schendt nu de Erecode. Hij raast er met brief en al vandoor, weg van het Witte Kasteel, weg van de jonge barones. Steeds sneller gaat de koets. Langs de Loonse Wissel.

Niet veel verder trekt Nachtmerrie plotseling naar links, een bospad op. Dit gaat richting de Abdij van Capelle van Kaatsheuvel! De koetsier is de controle kwijt. De koets slalomt tussen de bomen door. Steeds sneller gaat het!

Op een kruising in het bos springt plotseling de zwarte gedaante voor de koets. Één blauw en één geel oog lichten op. Het Onnoembare! Nachtmerrie steigert maar Stampvoet wil keren. De postkoets knalt tegen een boom. Door de klap vliegen alle brieven eruit en verwaaien ze in de wind. De Postkoetsier springt op Stampvoet om de brieven te verzamelen. Vooral die ene, gericht aan de jonge barones. En het Onnoembare springt op Nachtmerrie om diezelfde nog niet bezorgde brief alsnog te grijpen...

Wie krijgt de brief als eerste te pakken: de Postkoetsier, het Onnoembare, of jij...? Fiets de route en ontdek het zelf. Maar pas op: één blik op de partituur en je bent verdoemd...

Deze fietsroute is ontwikkeld in opdracht van De Efteling en in nauwe samenwerking met storytelling experts van Breda University of Applied Sciences.